Λευτέρης Μαρτάκης - αρχιτέκτων μηχανικός
Ανέγερση νέας διώροφης κατοικίας με υπόγειο
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΡΓΟΥ:
Αρχιτεκτονική μελέτη | Έκδοση οικοδομικής άδειας | Επίβλεψη: Λευτέρης Μαρτάκης
Κατάσταση έργου: Υπό κατασκευή
Χώρα: Ελλάδα
Θέση: "ΓΡΟΥ", Χίος
Επιφάνεια οικοπέδου: 4.082,00 τ.μ.
Επιφάνεια κτίσματος: 200,00 τ.μ.
Η παρούσα μελέτη προβλέπει την κατασκευή διώροφου κτιρίου κατοικίας με υπόγειο, εντός οικοπέδου επιφάνειας 4.082,00 τ.μ., το οποίο βρίσκεται εκτός οικισμού. Το οικόπεδο παρουσιάζει έντονη υψομετρική διαφορά ενώ έχει υπέροχη θέα στον «Κάμπο» της Χίου, το Αιγαίο Πέλαγος και τα Μικρασιατικά παράλια.
Γενικότερος σκοπός της συνθετικής ιδέας ήταν η δημιουργία μιας μοντέρνας κατοικίας που να εξυπηρετεί όλες τις σύγχρονες ανάγκες των χρηστών της, με σεβασμό στο υπάρχων φυσικό περιβάλλον. Οι βασικές αρχές που λήφθησαν υπόψη για την χωροθέτηση του κτίσματος εντός του οικοπέδου είναι:
- Ομαλή ένταξη του κτίσματος και των περιβαλλόντων χώρων του με σεβασμό στην έντονη υψομετρική διαφορά που παρουσιάζεται.
- Προσανατολισμός οικοπέδου.
- Βιοκλιματική αρχιτεκτονική.
- Τήρηση πλάγιων αποστάσεων βάσει πολεοδομικών περιορισμών.
- Προστασία και διατήρηση υφιστάμενης φύτευσης.
Πιο αναλυτικά, το κτίσμα τοποθετείται σε απόσταση μεγαλύτερη από 15,00 μέτρα από τα όρια του οικοπέδου, που αποτελούν και τις ελάχιστες πλάγιες αποστάσεις του, βάσει των πολεοδομικών περιορισμών. Έχει τοποθετηθεί έτσι ώστε τα περισσότερα ανοίγματά του να έχουν προσανατολισμό στην ανατολή, όπου υπάρχουν και οι καλύτερες οπτικές φυγές, ενώ προς τον βορρά και την δύση τα ανοίγματα είναι λιγότερα και μικρότερων διαστάσεων. Το κτίσμα τοποθετείται σε σημείο τέτοιο του οικοπέδου έτσι ώστε να διατηρηθεί η υφιστάμενη φύτευση που υπάρχει προς την βόρεια πλευρά του, μιας και αποτελεί εκτός των άλλων, το καλύτερο φυσικό φράγμα για τον άνεμο.
Η κατοικία αναπτύσσεται σε τρία επίπεδα: υπόγειο, ισόγειο και όροφο. Στο υπόγειο συναντώνται βοηθητικοί χώροι όπως αποθήκες, γκαράζ, μηχανοστάσιο και χώρος για ηλεκτρομηχανολογικές εγκαταστάσεις. Το ισόγειο αποτελείται από τον χώρο εισόδου, σαλόνι – τραπεζαρία – κουζίνα σε μία ανοιχτής διάταξης κάτοψη, ξενώνας – γραφείο, λουτρό και μικρή αποθήκη. Στον όροφο τέλος συναντώνται τρία υπνοδωμάτια και δύο λουτρά. Όλοι οι χώροι του ισογείου και ορόφου εκτονώνονται σε ανοιχτούς υπαίθριους στεγασμένους ή μη χώρους.
Η κατακόρυφη επικοινωνία ανάμεσα στις διαφορετικές στάθμες της κατοικίας γίνεται ως εξής: Από το υπόγειο στο ισόγειο μέσω κλίμακας οπλισμένου σκυροδέματος. Από το ισόγειο στον όροφο μέσω ευθύγραμμης κλίμακας μεταλλικού σκελετού και επικάλυψή της με ξύλινα πατήματα. Η τελευταία στάθμη του κτιρίου έχει πρόσβαση μέσω του φεγγίτη που συναντάται σε τμήμα του δώματος του ορόφου, με την χρήση μεταλλικής ή ξύλινης, κινητής κλίμακας. Επιπλέον, όλες οι στάθμες της κατοικίας μπορούν να εξυπηρετηθούν μέσω ανελκυστήρα.
Η στέγαση του κτίσματος γίνεται εν μέρει με δώμα (πλάκα οπλισμένου σκυροδέματος) και εν μέρει με μονόριχτη κεκλιμένη στέγη (μεταλλική κατασκευή). Η κλίση του τμήματος του δώματος εξυπηρετεί και βάσει του νότιου προσανατολισμού του, στην τοποθέτηση ηλιακών κατόπτρων με στόχο την μερική αυτονομία της κατοικίας όσον αφορά τον φωτισμό και την παραγωγή ζεστού νερού. Στο σύνολο της κατοικίας εφαρμόζεται εξωτερική θερμοπρόσοψη πάχους 7 εκατοστών.
Τα κουφώματα που τοποθετούνται στο κτίσμα είναι αλουμινίου και χρώματος σκούρο γκρι, κάποια φέρουν ρολά ενώ κάποια όχι. Τα ρολά των κουφωμάτων όπου αυτά υπάρχουν, είναι κρυμμένα, πίσω από την θερμοπρόσοψη με σκοπό την οπτική τους εξαφάνιση. Η κεντρική θύρα της κατοικίας είναι επενδεδυμένη με ξύλινες σανίδες pvc, υλικό που συναντάται επίσης, ως επένδυση τοίχων του κυρίως υπνοδωματίου, στον όροφο. Γυάλινα στηθαία τοποθετούνται στις βεράντες και εξώστη του ορόφου με σκοπό την προστασία των χρηστών και την μη παρεμπόδιση της θέας. Χρήση σιδερένιων κιγκλιδωμάτων πάνω από τους πέτρινους τοίχους γίνεται στο ισόγειο και σε κάποιες διαμορφώσεις περιβάλλοντος χώρου. Χρήση τοπικής πέτρας πραγματοποιείται για την κατασκευή ή επένδυση τοίχων, οι οποίοι αποτελούν είτε διαχωριστικούς τοίχους ανάμεσα στις βεράντες του ορόφου, είτε ως «πλάτη» προς τον βοριά, είτε ως γενικότερο στοιχείο της σύνθεσης. Για την μείωση της ενιαίας επιφάνειας λιθοδομής δημιουργούνται σε συγκεκριμένα σημεία κατακόρυφα ανοίγματα, τα οποία δημιουργούν μοναδικές οπτικές φυγές.
Μεγάλη σημασία δόθηκε στη μελέτη και σχεδιασμό των περιβαλλόντων χώρων. Έτσι, από το επίπεδο της οδού συναντά κανείς την είσοδο προς το οικόπεδο είτε μέσω μιας συρόμενης πόρτας που οδηγεί προς το γκαράζ μέσω ράμπας, είτε μέσω του στεγάστρου εισόδου που οδηγεί στο επίπεδο του ισογείου μέσω μιας υπαίθριας κλίμακας, η οποία ακολουθεί και εναρμονίζεται με τις υψομετρικές καμπύλες. Ο περιβάλλων χώρος εμπρός από το κτίσμα έχει διαμορφωθεί κλιμακωτά από τον δρόμο προς το επίπεδο της κατοικίας. Ανεβαίνοντας κανείς την κεντρική υπαίθρια κλίμακα, συναντά μεγάλα πλατύσκαλα, μέσω των οποίων μπορεί να έχει πρόσβαση σε φυτεμένα τμήματα του οικοπέδου ή σε πλακοστρωμένα. Σε χαμηλότερο σε σχέση με το ισόγειο επίπεδο, τοποθετείται χώρος μπάρμπεκιου με πέργκολα και υπαίθριο καθιστικό. Η πέργκολα αποτελείται από πέτρινες κολώνες και πέτρινα στοιχεία πάνω στα οποία εδράζονται μεταλλικοί κοιλοδοκοί τετραγωνικής διατομής οι οποίοι επιτρέπουν την τοποθέτηση πανιού, καλαμωτής ή αναρριχητικών φυτών.
